تاریخ غذا و خوراکی ها نشان می دهد که نبات برای اولین بار در ایران و شبه قاره هند مصرف می شده است.اصل کلمه نبات البته در معنای گیاه کاربرد داشته که در مصر و ایران باستان برای درمان به شکل دارو مصرف می شده است.
نبات ها اگرچه در شیرین بودن هم مزه هستند اما از نظر ظاهری متنوع شده اند.
نبات انواع مختلفی دارد اما در گذشته، شکل سنتی آن در خانواده های ایرانی مورد استفاده بوده و هم چنان هست.
نبات ها در سه دسته اصلی تولید می شوند: نبات های سفید و نبات های زرد یا نبات های زعفرانی رنگی و طعم دار
اولین ویژگی نبات خوب، داشتن بلور شفاف است. نگین های شفاف نبات، نشانه ای بر عدم وجود جوهر قند در این محصول است.
جوهر قند با نام شیمیایی سدیم دیتیونیت یا بلانکت، پودر سفید رنگی است که کاربرد صنعتی دارد،و در رنگرزی برای از بین بردن رنگ و بازیافت کاغذهای باطله استفاده می شود.
نبات زعفرانی، نوعی آبنتات قدیمی با طعم خاص است که در بین خانواده های اصیل ایرانی نیز طرفداران بسیاری دارد. در سنت ما ایرانی ها، نبات به عنوان سمبل شادی و نشاط است و برای تهیه این آبنبات خوشمزه، شکر را در آب جوش حل می کنند تا به حد اشباع برسد سپس نخی را داخل آن قرار می دهند که پس از خنک شدن، محلول به شکل بلورهایی زیبا به دور نخ تشکیل می شود.
نبات زعفرانی شهد بهار یکی از معدود محصولاتی به حساب می آید که تمامی حقوق مصرف کننده را در نظر گرفته و از زعفران اصیل سرگل و شکر مرغوب استفاده می نماید ، و شاید در این شرایط کنونی باورش برای عده ای سخت می باشد که آیا در نبات زعفرانی شهد بهار ،زعفران به کار رفته است یا رنگ. و ما بارها و بارها به جد پاسخ داده ایم و حتی طریقه ی تشخیص رنگ و زعفران در نبات را شرح داده ایم.